Al een tijdje bezoek ik
Pierre Lasson, professor in de mensenkunde.
Kan niet zeggen dat ik hem goed ken, zijn biografie is mij bijna volledig onbekend, en zoals cabaretier Paolo Rossi vele jaren geleden heeft geschreven, om iemand echt te kennen moet je hem beslapen, en daarom blijft de professor, als stripfiguur, onkenbaar.
Tegelijkertijd ben ik een van zijn avonturen aan het tekenen en zo is een speciale en persoonlijke verhouding geboren.
Geholpen door het feit dat zijn schepper, Vitalski, het scenario naar mij stuurt, een of twee pagina per keer, is het moeilijk de gedachten, acties en reacties van Pierre Lasson te anticiperen.
Hij is bijna ongrijpbaar, niet te beschrijven met weinig, bijvoeglijke en consequente adjectieven.
Maar wel, en misschien net daarom, heeft Vitalski de professor uitgerust met een zeer herkenbare uiterlijk (Vitalski heeft toegegeven dat hij zich door
Mickey Mouse liet inspireren).
Vitalski heeft hem beschreven als "pedant", een kwaliteit van trouwens wel meer stripfiguren, die vaak in woorden de acties vaststellen die ze doen, maar ik vind hem vol tegenstrijdigheden en raadselachtig.
Is hij echt een vooraanstaand professor wiens dandy kledingstijl wordt vergeven op basis van zijn autoriteit, of een charlatan die boogt op titels die hij niet heeft (immers, zijn enige leerling is een aap)?
Hij woont in een academische, intellectuele, top-tot-teen mentale wereld, en lijkt niet geïnteresseerd te zijn in de geneugten van het vlees, maar in het boek "Het vrouweneiland” zijn wij getuige van de ontwikkeling van een onweerstaanbare verslaving aan muntblaadjes (ook al is het resultaat van zijn ontwenningsverschijnselen een verhoging van zijn afkeer van het lichamelijke: hij verliest gewoon, het ene na het andere, al zijn lichaamsdelen tot hij een zwevende kop wordt).
Hij is een intellectueel, maar niet in staat om zijn emoties te bevatten.
In de loop van zijn avonturen over de hele wereld, onderneemt hij roekeloze acties, alleen om daarna te schreeuwen bang te zijn voor weerwolven of hoogtes.
Daarom ben ik ervan overtuigd dat Pierre Lasson niets anders is dan de mensheid zelf (of ten minste de mannelijke helft daarvan): ijdel, nieuwsgierig, laf, onzeker en toch ondernemend.
En wat ik geschreven heb klopt misschien niet, maar het is wel waar.*
*dit heb ik gestolen van Theo Maassen
PS: Bedankt aan Vitalski voor de correcties.
